Daar zat ik. U kent het gevoel dat je hebt als de auto naar de garage is? Het vehicle kan desnoods dagen voor de deur stilstaan, maar als eraan gesleuteld wordt, wat moet je dán dringend overal naar toe. Zo ook met de computer. Versjes, verhalen, wegblogartikeltjes, brieven, ze dwarrelden door mijn hoofd. En dan die arme emails, die in de lucht moesten blijven zweven. (O, gaat dat niet zo?) Weblog ook weg? Ach nee, bijtijds bedacht ik dat mijn ‘Versjes- en verhalentrein' veilig geparkeerd stond op de 50+ server. Oef, je zou ervan in de war raken.

Na een slechte nacht, ik droomde van crash op crash tussen auto's en harde schijven, besloot ik dat er niets anders opzat dan terug te keren tot pen en papier.
Helaas. Ballpoint leeg, geen potlood en geen winkel in het dorp waar deze attributen te verkrijgen waren. Hoe deden ze dat in de Middeleeuwen? Juist, met de ganzenveer en die had ik. Het ging in het begin moeizaam, maar het lukte. Een hele week had ik de tijd. Het resultaat zult u omstreeks Halloween kunnen lezen. Zoals u ziet, ‘doet' de computer het weer. De schoonzoon heeft het boosaardige hart vervangen. Bijna alles was nog terug te vinden. Bijna alles. Drie dingen heb ik me voorgenomen.Morgen ga ik lijstjes maken van mijn emailadressen en favorieten. Met de ganzenveer en voortaan elke dag, al is het maar een half uur achter de computer. Om hem te paaien.