De kruiden rozemarijn, salie, pepermunt en een blad van de citroen - en amandelgeranium zullen wel een week of drie aan het werk moeten om hun geuren aan de suiker af te staan. Zou dat lukken, per slot kan het ook met een vanille- of kaneelstokje, dan mag de suiker smaak geven aan taart of brood of een tomatensaus voor pasta. Dit laatste met mate. Rozemarijn en tijm in zout, daarmee zal dan vlees worden ingewreven. Natuurlijk waren er takjes over. Die zijn toegevoegd aan witte wijnazijn. Alles netjes gelabeld en gedateerd.

De kruidenazijn zal geen problemen geven, dat heb ik vaak genoeg gedaan, maar die suiker en dat zout. . . die kunnen voor een verrassing zorgen.

Het boekje waarvan hiernaast de kaft is afgedrukt, geeft een schat aan informatie over kruiden. Ik weet niet of het nog te koop is. Het is al jaren in mijn bezit, maar ik lees er nog dikwijls met genoegen in. Het is (was) uitgegeven door Zomer en Keuning, isbn nr. 90.210.02280