Het was heel verleidelijk om aan te nemen dat mijn grootmoeder het had gehad over Jans Tidder, gehuwd met Gerrit van Dijk. De naam Gerrit kwam immers in de van Dijkentak voor. Maar . . . hoe kwam het dat Gerrit in Zwolle geboren was en de rest van de familie in Amsterdam. Bovendien was dat echtpaar al aan het begin van de vorige eeuw overleden en te oud om door mij herinnerd te worden.

Alida en Adriaan dan, dié kende ik persoonlijk in mijn jeugd. “Oom Adrianen”is een uitdrukking die nu nog opgeld doet in onze familie. “Met tussenpozen rusten tijdens het eten en daarna een uiltje knappen” betekende dat. Ik vond een echtpaar met de naam Alida van Dijk en Adrianus Linthorst: in Zwolle! Help, daar had je die plaats weer. Een neef van mij maakte het nog moeilijker: “Men noemde in de jaren van onze jeugd al heel gauw iemand oom of tante, al waren ze dat helemaal niet.”

Help, help! Steeds de stem van mijn grootmoeder op de achtergrond die “iets” vertelde over deze mensen, maar wát? Had ik destijds maar beter geluisterd, hoewel, stambomen interesseerden mij toen nog niet. Nu wel.

Hierbij dus een raad van een min of meer vertwijfelde amateur-genealoog: zolang ouders, oude ooms en of tantes nog leven, vraag ze de oren van het hoofd en noteer. Er komt een dag dat je zelf van alles wil weten en zo niet, dan zoeken de kinderen naar hun roots. Heus, geloof me maar. O ja, en zet achterop alle foto’s wie het zijn. Ik heb twee mooie zeer oude albums met, ik hoef het nauwelijks te schrijven, onbekende familieleden. Help, help!