Uren achter de computer bezig geweest: geweblogd, gegenealogied. . .
Hoewel ik vlak naast het raam zit, geen moment naar buiten gekeken. Tot zojuist. En daar lag-ie. De SNEEUW. Bijna stoephoogte. Alles wit. Sleeënde kinderen, witbestoven auto's.
Niet leuk voor de mensen die er door moeten, maar het was wel heel mooi, vooral als je onvoorbereid plotseling in een witte wereld woont.
Tijd voor spruitjesstampot met spekjes,